مقایسه نتایج روش های مکان یابی فضاهای مناسب طراحی سایت های گردشگری با استفاده ازpralong و topsis(مطالعه موردی: حوضه آبریز شمرود)

زمینه و هدف: تفریح و تفرج در مناطق و سایت های گردشگری برون شهری به صورت یک نیاز برای شهروندان درآمده است که در نتیجه آن، شناسایی، انتخاب، تحلیل و طراحی سایت های گردشگری در نواحی طبیعی و خارج از محیط های شهری ضرورت یافته است. روش های مختلفی برای شناسایی سایت های گردشگری ابداع شده است. لذا یک سوال اساسی قابل طرح عبارت است از این که آیا این روش ها علی رغم تفاوت در رویه محاسبه نتایج یکسانی دارند. هدف از این مقاله بررسی نتایج دو روش pralong و topsisبرای ارزیابی قابلیت سایت های گردشگری حاشیه رودخانه شمرود می باشد. روش بررسی: ابتدا قابلیت سایت­های گردشگری حاشیه رودخانه شمرود گیلان مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس با استفاده از دو روش pralong و topsis این سایت­ها مورد ارزیابی قرار گرفتند و سایت نهایی انتخاب گردید و در نهایت نتایج این دو روش با هم مقایسه شدند. یافته ها: نتایج کلی در انتخاب سایت نهایی مشابه است. همچنین روش topsis افتراق موجود میان سایت ها را با شدت بیش تری از pralong منعکس می سازد وسوم اینکه هر دو روش به انتخاب واحدی رسیده اند که  با انتخاب مردم همگن است.  نتیجه­ گیری: ترکیب دو مدل pralong و topsis برای دست یابی به تصمیمات کاربردی نتایج بهتری را ارایه می دهد. هم چنین از بین پهنه های مشخص شده در حاشیه رودخانه شمرود پهنه شماره 4 به عنوان بهترین پهنه جهت طراحی سایت گردشگری انتخاب گردید.